Caput IV. Quae sunt instrumenta bonorum operum

[1] In primis Dominum Deum diligere ex toto corde, tota anima, tota virtute;

[2] deinde proximum tamquam seipsum.

[3] Deinde non occidere,

[4] non adulterare,

[5] non facere furtum,

[6] non concupiscere,

[7] non falsum testimonium dicere,

[8] honorare omnes homines,

[9] et quod sibi quis fieri non vult, alio ne faciat.

[10] Abnegare semetipsum sibi ut sequatur Christum.

[11] Corpus castigare,

[12] delicias non amplecti,

[13] ieiunium amare.

[14] Pauperes recreare,

[15] nudum vestire,

[16] infirmum visitare,

[17] mortuum sepelire.

[18] In tribulatione subvenire,

[19] dolentem consolari.

[20] Saeculi actibus se facere alienum,

[21] nihil amori Christi praeponere.

[22] Iram non perficere,

[23] iracundiae tempus non reservare.

[24] Dolum in corde non tenere,

[25] pacem falsam non dare.

[26] Caritatem non derelinquere.

[27] Non iurare ne forte periuret,

[28] veritatem ex corde et ore proferre.

[29] Malum pro malo non reddere.

[30] Iniuriam non facere, sed et factas patienter sufferre.

[31] Inimicos diligere.

[32] Maledicentes se non remaledicere, sed magis benedicere.

[33] Persecutionem pro iustitia sustinere.

[34] Non esse superbum,

[35] non vinolentum,

[36] non multum edacem,

[37] non somnulentum,

[38] non pigrum,

[39] non murmuriosum,

[40] non detractorem.

[41] Spem suam Deo committere.

[42] Bonum aliquid in se cum viderit, Deo applicet, non sibi;

[43] malum vero semper a se factum sciat et sibi reputet.

[44] Diem iudicii timere,

[45] gehennam expavescere,

[46] vitam aeternam omni concupiscentia spiritali desiderare,

[47] mortem cotidie ante oculos suspectam habere.

[48] Actus vitae suae omni hora custodire,

[49] in omni loco Deum se respicere pro certo scire.

[50] Cogitationes malas cordi suo advenientes mox ad Christum allidere et seniori spiritali patefacere,

[51] os suum a malo vel pravo eloquio custodire,

[52] multum loqui non amare,

[53] verba vana aut risui apta non loqui,

[54] risum multum aut excussum non amare.

[55] Lectiones sanctas libenter audire,

[56] orationi frequenter incumbere,

[57] mala sua praeterita cum lacrimis vel gemitu cotidie in oratione Deo confiteri,

[58] de ipsis malis de cetero emendare.

[59] Desideria carnis non efficere,

[60] voluntatem propriam odire,

[61] praeceptis abbatis in omnibus oboedire, etiam si ipse aliter - quod absit - agat, memores illud dominicu praeceptum:

«Quae dicunt facite, quae autem faciunt facere nolite.»

[62] Non velle dici sanctum antequam sit, sed prius esse quod verius dicatur.

[63] Praecepta Dei factis cotidie adimplere,

[64] castitatem amare,

[65] nullum odire,

[66] zelum non habere,

[67] invidiam non exercere,

[68] contentionem non amare,

[69] elationem fugere.

[70] Et seniores venerare,

[71] iuniores diligere.

[72] In Christi amore pro inimicis orare;

[73] cum discordante ante solis occasum in pacem redire.

[74] Et de Dei misericordia numquam desperare.

[75] Ecce haec sunt instrumenta artis spiritalis. [76] Quae cum fuerint a nobis die noctuque incessabiliter adimpleta et in die iudicii reconsignata, illa merces nobis a Domino recompensabitur quam ipse promisit. [77] «Quod oculus non vidit nec auris audivit, quae praeparauit Deus his qui diligunt illum.» [78] Officina vero ubi haec omnia diligenter operemur claustra sunt monasterii et stabilitas in congregatione.