II, 15.

[20] Eἰ δέ τις κἀκείνην τὴν γεγραμμένην ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τερθρείαν ἀναγνῷ, σφόδρα εἴσεται τερατολογίαν εἶναι τὰ εἰρημένα, ἔνθα φησί· νῦν κρίσις ἐστὶ τοῦ κόσμου, νῦν ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου βληθήσεται ἔξω. εἰπὲ γάρ μοι [25] πρὸς θεοῦ, τίς ἡ κρίσις ἡ τότε γινομένη, καὶ τίς ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου ὁ βληθεὶς ἔξω; εἰ μἐν γὰρ ἐρεῖτε· τὸν αὐτοκράτορα, ἀλλ᾿ οὐκ ἔστι μόνος ἄρχων, ἀλλ᾿ οὐδ’ ἐβλήθη κάτω· πολλοὶ¹ S. 28 γὰρ ἄρχουσι τοῦ κόσμου· εἰ δὲ νοητόν τινα καὶ ἀσώματον, οὐ δυνατὸν βληθῆναι ἔξω· ποῦ γὰρ βληθῆ ἄρχών τυγχάνων τοῦ κόσμου; Εἰ μὲν γὰρ ἄλλον λέξετέ που κόσμον ὑφεστάναι, εἰς ὃν ὁ ἄρχών βληθήσεται, ἐκ πιθανῆς ἡμῖν ἱστορίας τοῦτο [5] εἴπατε· εἰ δ᾿ οὐκ ἔοτιν ἄλλος, ἐπεὶ μηδὲ δυνατὸν κόσμους ὑφεστάναι δύο, ποῦ βληθῇ ὁ ἄρχων, εἰ μήτι γε ἐν αὐτῷ, ἐν ᾧ τνγχάνων ἐτίν; καὶ πῶς, ἐν ᾧ τις ἔστιν, ἐν αὐτῷ καταβάλλεται; εἰ μήτι κατὰ τὸ κεραμεοῦν ἄγγος, ὁ συνντριβὲν καὶ τὸ ἐν αὐτῷ ἔξω βληθήναι ποιεῖ — ὅμως οὐκ εἰς κενὸν ἀλλ᾿ εἰς [10] ἕτερον σῶμα, ἀέρος ἢ γῆς, εἰ τύχοι, ἢ ἄλλου τινός, εἰ γοῦν ὁμοίως, ὅπερ ἀδύνατον, συντριβέντος τοῦ κόομου ὁ ἐν αὐτῷ βληθήσεται ἔξω, καὶ ποῖος ἔξω χῶρος, εἰς ὃν ἐκβληθήσεται; τί δè` καὶ τὸ ἴδιον ἐν ἐκείνῳ τθ῀ χώρῳ, πόσον ἢ ποῖον ὕψος ἢ βάθος ἢ μῆκος ἢ πλάτος; εἰ γὰρ ταῦτ᾿ ἐν αὐτῷ, κόσμος [15] ἔσται ταῦτ᾿ ἔχων. τίς δὲ ἡ αἰτία βληθῆναι τὸν ἄρχοντα ἔξω ὡς ξένον τοῦ κόσμου; καὶ πῶς ξένος ὢν ἤρξε; πῶς δ᾿ἐκβάλλεται; ἑκὼν ἢ ἄκων; ἄκων δηλονότι· ἀπὸ γὰρ τῆς λέξεως φανερὸν τὸ λεγόμενον· τὸ γὰρ ἐκβαλλόμενον ά᾿ἀκουσίως ἐβάλλεται· ἀλλ᾿ ὁ βιαζόμενος, οὐχ ὁ τὴν βίαν ὑπομένων, ἀδικῖ. [20] καὶ τὴν μὲν τοιαύτην τῶν εὐαγγελίων ἀσάφειαν γυναίοις, οὐκ ἀνδράσι, παραχωρεῖν δίκαιον· εἰ γὰρ θέλοιμεν τὰ τοιαῦτα ζητεῖν ἀκριβέστερον, εὑρήσομεν μυρίας ἀσαφεῖς διηγήσεις λόγου μηδὲν κατεχούσας ἕρμαιον.²